تنپوش زنان مازنی
شلیته یا چرخی شلوار: دامن پرچین و کوتاهی است از جنس پارچه ابریشمی و کتانهای ظریف یک رنگ که معمولاً دورادور لبه پایین آن را با نوار سیاه رنگی تزیین میکردند و به آن سیاهیک میگویند. در تندیسهای به دست آمده از دورهٔ اشکانیان مجسمه زنی با شلیتهای بلند و پیراهنی نیمه کوتاه وجود دارد. در حال حاضر از شلیتهای هنگام جشنها و برای رقصها ی محلی استفاده میشود.
تمبان تنگه تمبان یا پشمبال: نوعی شلوار با الگوی ساده به رنگ تیره معمولاً از جنس پارچهای سنتی کرباس و یا از جنس پارچههای تهیه شده از بازار به نام دبیت حاج اکبری است.. در چین کمر تمبان به جای کش، نوار بلند کتانی یا کج استفاده میشود.
نیم ساق: نیم ساق هم نوعی شلوار تنگ به رنگهای سبز، سفید یا سرخ از جنس ابریشم یا مخمل است که آن را معمولاً دختران و زنان جوان در زیر پیراهن میپوشند.
جومه: پیراهن و دامن یک سره از شانه تا زیر زانو است جنس این پیراهن معمولاً کتان یا چیت است.
نیم تنه: این جلیقه به شکل جلیقههای مردانه با یقه هفت یا گرد و جلو باز است و چند دکمه میخورد. قسمت جلویی آن از پارچه پشمی و پشت آن آستری است. گاه جلیقه را از جنس مخمل سرخ یا زرد و آراسته به سکه و پولهای قدیمی تزیین میکنند در محل هزار جریب به این جلیقه سیمپوش میگویند.
کلیجه: کتی بلند و معمولاً از جنس مخمل رنگی همراه با یراق دوزی و سکههای عراقی و رضاشاهی است که در زمستان استفاده میشود. این کت آستین ساده بلند دارد. نوع دیگر آن با آستینی که تا روی آرنج میرسید به نام چکبن شناخته میشد.
چادر شو: چادر شب مربع شکلی را سه گوش کرده دور کمر در پشت گره میزنند. هنگام عروسی سر و چهر عروس را با آن میپوشانند. جنس چادر شب در خانوادههای اعیان از ابریشم است و مردم عادی چادر شبهایی از جنس کج (ابریشم درجه ۳) و یا مخلوطی از ابریشم و کج استفاده میکنند.
چارقد: روسری چهارگوش با رنگ روشن و گل دار از جنس وال، ململ، چیت و یا ابریشم است. از رنگ روشن چارقد همراه با آرایههای نقرهای به نام سرچنگک در محل شقیقهها، در جشنها استفاده میشود.
مندل: سربندی است از جنس کتان که آن را سه گوشه و روی چارقد استفاده میکنند مندل بیشتر هنگام کشاورزی و کارهای روزمره استفاده میشود.
سراقوچ: نوعی کلاه زنانه است از پارچه نخی و یا الگویی مشابه کلاه نوزاد که برای نگهداری گیسوان بافته شده به کار میرود. لبه این کلاه را چین کش میکنند.
گیس بند: بند نازکی است که آن را با رشتههای تابیده شده از نخ برن که معمولاً سفید رنگ است تهیه میکنند. از گیس بند برای بستن گیسوان بافته شده استفاده میشود.
جوراب: جنس آن از پشم است و در رنگهای تیره بافته میشود.
کوش: در گویش محلی به کفش میگویند جنس آن از چرم دباغی شده و به رنگهای قهوهای و مشکی بود
گالش: بیشتر در رفتوآمدهای روزانه استفاده میشود و از جنس لاستیک سیاه و کف آن قرمز رنگ است.
چاروق: کفش مشترک مردان وزنان است جنس این کفش از چرم گاو و گاومیش و یا نمد است که کمی بزرگتر از پا و لبه آن چین کش است.
پاتوئه: شال بلند ابریشمی است که دور پا پیچیده میشود و با کمک ریسمانهای بلندی آن میبندند پاتوئه پاپوش گرمی است و در روزهای سرد بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد.
قلدون یا گلوبند: شامل میرکا، گبری چشم بلبلی، کهربا، عقیق، یسر و یشم که به صورت اشکال هندسی و نامنظم تراشیده میشد.
ارسال دیدگاه